20.1.12

Sonsuzluk Yalanı



Ortada ne sonsuz güzellik var kanacak
Ne de sonsuz bir çirkinlik var korkacak.

Bu içimden atamadığım burukluk sonsuz değil,
Ne yazıya dökemediğim satırlar
Ne de dile getiremediğim sevgiler sonsuzluk büyüsüyle kirlenmiş değil...
Ne bir türlü dudaklarıma yayamadığım gülücükler
Ne de tükenmek bilmeyen, akıtamadığım gözyaşlarım şahit olacak sonsuzluk denen yalana...

Gelecekte güzellikler var henüz görmediğim
Ya da çirkinlikler, daha yaşamadığım...
İnsanlar var henüz tanışmadığım...
Kimileri iyi kalpli;
Bütün kötülüklere inat,
Yaşadıklarımın kıymetli olduğunu hatırlatırcasına davetkâr...
Ve beni geleceğe koşar adım davet edercesine güler yüzlü.
Kimileriyse kötü niyetli
Sadece pişmanlık için gülen maske takan sahtekarlar;
Ve o güne kadar yaşadığıma yaşayacağıma pişman edecekmişçesine riyakar...

Yüreğimin dehlizlerine dalmış bir hayal koşturmakta
Hemen ardında ise korkular onu kovalamakta...
Ben hangi birine itaat edeyim söyle ey kalbim
Sen hala aynı inatla
Geçmişine boyun eğmeden,
Hiç ders almadan acılarından
Aynı masallara gönül kaptırmakta?
İşte sıra yine mutluluğun peşi sıra gelen ıstıraba esaretini kutlamakta...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder